Σταμάτα ρεεε! Διάβαση πεζών και προτεραιότητα.

Οι ελληνικοί δρόμοι όπως έχουμε πει στο παρελθόν, έχουν περισσότερους καβγάδες και από σαλούν στο Τέξας την εποχή που οι Ντάλτον λήστευαν τράπεζες. Θέσεις πάρκινγκ, φανάρια, προτεραιότητα, ταχύτητα, οι Έλληνες χρειαζόμαστε μόνο μια αφορμή για να αρχίσουμε τις φιλοφρονήσεις και τα ‘’γαλλικά’’. Φυσικά οι διενέξεις αυτές δεν είναι προνόμιο αποκλειστικά των οδηγών. Οι πεζοί έχουν μπει πολύ δυνατά στο παιχνίδι, καθώς πλέον οι διαβάσεις έχουν μετατραπεί σε πεδίο ‘’μπινελικώματος’’ ανάμεσα σε αυτοκίνητα και διαβάτες, σχετικά με το ποιος έχει προτεραιότητα. Επειδή ο νόμος έχει διάφορες υποπεριπτώσεις ανάλογα με την περίσταση, ο autoduder σήμερα αναλύει ακριβώς το ισχύον πλαίσιο, μπας και προλάβουμε την επόμενη κλωτσοπατινάδα σε διάβαση πεζών.

Διάβαση δεν σημαίνει πετάγομαι!

Στο εξωτερικό βλέπουμε ότι οι οδηγοί συνηθίζουν να κοκκαλώνουν το αυτοκίνητό τους όταν βλέπουν διάβαση πεζών. Αυτή η εικόνα ίσως έχει δημιουργήσει την εντύπωση στους Έλληνες διαβάτες ότι αν πεταχτούν πάνω στη διάβαση είναι απολύτως νόμιμοι, και τα αυτοκίνητα οφείλουν να φρενάρουν. Από την άλλη αν ένας οδηγός στη χώρα μας κοκκαλώσει το αυτοκίνητο επειδή είδε διάβαση, το πιθανότερο είναι ότι αυτός που ακολουθεί θα σκάσει πάνω του και ‘’όποιον πάρει ο χάρος’’. Η αλήθεια όπως συνήθως, δεν βρίσκεται στους sex pistols, αλλά κάπου στη μέση.

Σύμφωνα με το νόμο λοιπόν, αν στη διάβαση υπάρχει φανάρι, οι πεζοί θα πρέπει να συμμορφώνονται με αυτό και να μην κατεβαίνουν στο οδόστρωμα αν δεν έχουν ακινητοποιηθεί τα οχήματα.

Στην πιο συνηθισμένη περίπτωση που υπάρχει διάβαση πεζών χωρίς φανάρι, η συνήθης παρανόηση είναι ότι ο πεζός περνάει ‘’αέρα’’ και το ΙΧ πρέπει να ΄΄κόψει το λαιμό του’’ να σταματήσει. Αυτό λοιπόν είναι λάθος. Βάσει νόμου ο πεζός οφείλει να περιμένει στην άκρη του δρόμου, και να περάσει μόνο όταν κάποιο ΙΧ σταματήσει και του δώσει προτεραιότητα. Τότε οφείλει να διασχίσει το οδόστρωμα κάθετα και χωρίς μεγάλη καθυστέρηση. Φυσικά καλό θα ήταν ο οδηγός που βλέπει κόσμο στην άκρη της διάβασης να σταματάει, ωστόσο ο νόμος δεν τον υποχρεώνει.

Άλλη περίπτωση στην οποία οι πεζοί συχνά ‘’παρανομούν’’ εν αγνοία τους, είναι όταν περπατούν στην άκρη του δρόμου με κατεύθυνση ίδια με των ΙΧ. Θα πρέπει πάντα να περπατούν αντίθετα από την κίνηση των αυτοκινήτων.

Φυσικά στο δρόμο επιτρέπεται να βαδίζουν μόνο εάν δεν υπάρχει πεζοδρόμιο, αν υπάρχουν εμπόδια που μπορεί να τους βάλουν σε κίνδυνο, ή αν μεταφέρουν κάποιο καρότσι ή άλλο μεγάλο αντικείμενο που θα εμπόδιζε τους υπόλοιπους διαβάτες του πεζοδρομίου.

Όλες αυτές οι μικροπαραβάσεις επιφέρουν διοικητικό πρόστιμο 40 ευρώ.

Βέβαια καλό θα ήταν πριν φτάσουμε σε πρόστιμα και καυγάδες, να ρίξουν όλοι λίγο νερό στο κρασί τους. Και οι οδηγοί να δείξουν λίγη ενσυναίσθηση δίνοντας επιτέλους σημασία στις διαβάσεις, και οι πεζοί σταματώντας να πετάγονται στους δρόμους σαν κινούμενοι στόχοι. Σίγουρα η καθημερινότητα γύρω από τις διαβάσεις θα γίνει πολύ πιο ήρεμη και λογική.